پژوهشگران و روانکاوان ، از عدم قدرت پردازش ، تجزیه و تحلیل ضمیر ناخودآگاه استفاده کرده و توصیه می کنند که : با تلقین های سازنده ، تصور و تجسمات ذهنی دلخواه ، بویژه با پرسش های مثبت و تفکر و اندیشه های عالی می توان ضمیر ناخودآگاه  را در مسیر اهداف خود قرار داد . بدین معنی مطلب یا مطالب معینی را از روی نوشته یا از حفظ ، روزی چندین بار مخصوصا قبل از خواب و بعد از بیداری ، بخوانیم و تصاویر اهداف دلخواه خویش را در ذهن خود تجسم کنیم و با اندیشه های عالی سئوالات مثبتی را از خود بکنیم . برای هر باری که این کارها را انجام می دهیم ، عینا در ضمیر ناخودآگاه ضبط می شوند . بر اثر تکرار و ضبط آنها ، ضمیر ناخودآگاه به گمان اینکه مطالب تکراری مورد نظر و دلخواه ماست و یا مطالب جهت اجرا از سوی ما ضمیر خودآگاه ، منعکس می شوند ، تحت تاثیر تکرار ، تکرار ، تکرار ، و باز هم تکرار باورهای خود را به آرامی تغییر می دهد و باورهای جدیدی را در مسیر مفاهیم و مطالب تلقینی و یا تصورات و تجسمات سازنده و مثبت از خود ، قرار داده و باورهای جدید را هم اجرا می کند . هرچه پیام ها ، علامت ها ، تلقین ها بیشتر تکرار شوند (( ضمیر ناخودآگاه ))  زودتر عمل کرده و موجبات تغییر باورها را زودتر و سریعتر فراهم می سازد . باید توجه داشته باشیم که (( ضمیر ناخودآگاه ))  تکرار سرش نمی شود و یا به عبارتی مطالب تکرار شده را تکراری نمی داند ، مثلا آگر جمله ای را 1000 بار تکرار کنیم (( ضمیر ناخودآگاه ))  آن را 1000 بار ضبط کرده و 1000 بار بعنوان پیام و علامت جدید تصور می کند . 

پژوهشگران روانکاو ، ضمیر ناخودآگاه را به دستگاه ضبط صوت تشبیه کرده و معتقد هستند همانگونه که هرچه به ضبط صوت بدهیم ، همانرا برای ما ضبط و باز پخش می کند ، اگر با تلقین و تصاویر ذهنی ، افکار مثبت ، سازنده و پرنشاط را در ضمیر ناخودآگاه مستقر سازیم ، این افکار ، روحیات و حالات ، احساسات ، کردار و رفتار شاد و سرشار از شور و شوق را در ما بوجود می آورند .

با توجه به اینکه ، انسان تحت تاثیر افکاری است گه بر ذهن او اثر می گذارد ، لذا اگر با اشتیاق و علاقمندی و با عزمی راسخ و شور و شوق فراوان ، معتقد باشیم که باورهای مثبت را می توانیم جایگزین باورهای منفی مان بکنیم ، حتما موفق خواهیم شد . چون هر انسانی ، محصول افکار خویش است ، لذا می بایست به پیروزی اندیشید تا موفق شد .

بهترین زمان برای تلقین ، تصور و تجسم ذهنی و سئوالات مثبت از خود ، در حالت قبل از خواب است . چون این موقع ، هرگونه تلاش و فعالیت انسان به حداقل می رسد و حالت پذیرندگی ذهن در انسان زیاد می گردد و فرصت خوبی برای انتقال خواسته ها و آرزوها به ضمیر ، پیش می آید .

وقتی خواسته ها و اهداف خود را با (( ضمیر ناخودآگاه )) در میان گذاشته و به خواب برویم ، مثلا پرسش کنیم : چرا من آدم موفقی هستم ؟ (( ضمیر ناخودآگاه )) بدون اینکه علت واقعی موفقیت ما را بداند و یا آن را تجزیه و تحلیل کند که مطلب درست است یا نه ، گفته ما را پذیرفته و در میلیونها بایگانی مغز ، لحظه های موفقیت و پیشرفت را در طول زندگی و در هر زمینه که داشته ایم بیرون کشیده و اعلام می کند که : به این دلایل ، شما آدم موفق هستید . بر عکس ، اگر پرسش ما از خود این باشد که : چرا من آدم بدبختی هستم ؟ (( ضمیر ناخودآگاه )) ضمن قبولی بدبختی ، در میان میلیون ها فایل و پرونده دور و نزدیک حافظه به دنبال زمان های بدبختی ، بدبیاری ، عدم موفقیت ، حوادث ناگوار و از این دست گشته و آنها را از بایگانی ها بیرون کشیده و به ما می گوید که : به این دلایل شما آدم بدبختی هستید !  

بنابراین ، با پرسش های مثبت ، (( ضمیر ناخودآگاه )) جواب های مثبت و در مقابل پرسش های منفی ، پاسخ های منفی برای ما تدارک می بیند . پس ، با سئوالات مثبتی چون : چرا من سالم و تندرست هستم ؟ ( در حالی که ممکن است مریض و حتی سخت بیمار باشیم ) چرا من ثروت فراوان دارم ؟ ( در حالی که ممکن است خیلی فقیر بوده و حتی بدهی فراوانی هم داشته باشیم ) چرا من قدرتمند هستم ؟ ( در حالی که ممکن است آدمی خیلی ناتوان باشیم ) چرا من جذاب و دوست داشتنی هستم ؟ ( در حالی که احتمالا از نظر فیزیکی قیافه نازیبا داشته باشیم ) و صدها چرای مثبت دیگر (( ضمیر ناخودآگاه )) کلیه پرسش ها ضبط کرده و سپس جواب آنها از فایل های مغز بیرون می کشد .

وقتی پروسه یا فرایند پرسش و پاسخ ، بارها تکرار می شود ، پاسخ ها جزو باورهای ضمیر ناخودآگاه می گردند . بنابراین ، ثروت ، خوشبختی ، سلامتی و موفقیت در دسترس همه ماست ، کافی است با اشتیاق ، با اراده قوی و مصمم و با اعتقاد به پیروزی ، بخواهیم تا آنها را به دست بیاوریم .

تاکید می شود : برای ساخت باورهای دلخواه و اخذ نتایج مطلوب ، اهداف و خواسته های خود را دقیقا مشخص کرده و بنویسید . شب هنگام ، قبل از خواب و در طول روز ، ده ها بار اهداف خود را تکرار کنید و با اشتیاق و عزمی راسخ ، آنقدر تکرار کنید تا (( ضمیر ناخودآگاه )) آنها را باور کند . وقتی ضمیر آنها را باور کرد ، موجبات انجام آنها را هم فراهم می سازد . در چنین شرایطی است که اعتماد به نفس فراوان پیدا کرده و خودباوری و توانمندی هایمان بالا می روند و به آسانی موفق ، شاداب ، تندرست ، خوشبخت ، ثروتمند و بزرگ منش و ... تبدیل می شویم

به این ترتیب : انسانها قادر هستند ، آگاهانه و با تکرار و تاکید تلقین های سازنده و تفکرات عالی و پرسش های مثبت از خود و تجسم و تصورات ذهنی ، باورهای جدید مورد نظر خود را در (( ضمیر ناخودآگاه )) خویش بسازند . با تغییر باورها ، افکار و اندیشه هایمان عوض می شوند ، تحت تاثیر افکار و اندیشه های جدید ، احساساتمان دگرگون شده ، رفتار و کردارمان نیز تغییر می یابند . به این طریق و با عزمی راسخ و با تلاش و پیگیری می توانیم افکار مثبت و سازنده را جایگزین اندیشه های منفی و مخرب نموده و نشاط و شادابی را به جای افسردگی و پریشان حالی ، تندرستی و سلامتی را به جای ناخوشی و بیماری ، موفقیت و پیروزی را به جای شکست و ناکامی ، آرامش باطنی واقعی را به جای دلهره و نگرانی ، ثروت و دارندگی را به جای فقر و تهیدستی ، گذشت و عفو و بزرگواری را جایگزین تنگ نظری و انتقام و حسادت بسازیم . به این ترتیب ، با تغییر باورها ، افکار و شیوه های زندگی مان تازه گشته و در مسیر دگرگونی های عظیم و شگفت انگیز زندگی قرار می گیریم .

چند نمونه از تلقین های مثبت و سازنده ، تصور و تجسم های ذهنی ، پرسش های مثبت از خود را در اینجا با یادآوری رویدادهای شاد گذشته و تجسم حوادث لذت بخش آینده ذکر می کنیم . انجام این کار سبب می شود تا :

1)      روحیه مان بسیار عالی و سرزنده شود.

2)     هر آنچه در ذهن خود تصور و تجسم کنیم امکان عملی و عینی پیدا کند .

به این ترتیب ، سیستم ذهن مان ، عادت می کند ، تصاویر قشنگ از گذشته و آینده را تجسم کرده و روحیه مان را عالی ساخته و عادت می کند که دائما به چیزهای خوب و با نشاط فکر کند و پس از مدتی ، احساس می کنیم که موفق ، شاد و سلامت ، همراه با عشق و علاقه به خود و دیگران ، زندگی بسیار مطبوع و عالی داریم .

شب ها قبل از خواب و روزها چندین مرتبه پرسش های مثبت از خود بکنیم :

باورهای انسان ، که شکل دهنده و تنظیم کننده رفتار آدمی است ، در طول عمر ، شکل گرفته ، ساخته شـده و قالب بندی می شوند . ولی باورهای ساخته شده از بدو تولد تا 5 سالگی ، از اهمیت بسیار حیاتی برخوردار می باشند ، چون در این دوره 5 ساله ، کودک شدیدا به مادر ، پدر ، و اطرافیان وابسته بوده و بدون اینکه مفهوم خوبی یا بدی را بداند ، و بدون اینکه توانایی فهم و شناخت مفاهیم را داشته باشد ، راهنمایی ها ، فرمان ها ، تنبیهات و تشویقات و هشدارها ی متعدد و بیشمار مادر و اطرافیان را دریافت و کلیه آنها را ضبط می کند . به علاوه هر چه از سوی مادر و اطرافیان ظهور و بروز کند ،  از راه شنیدن ، دیدن ، لمس کردن ، عملکرد و  و یا ناظر بر رویدادها و امور جاری زندگی ، رسوم ، سنن ، آیین ، آداب و عادات ، دین و مذهب و مراسم مربوط به آنها جملگی و بی کم و کاست و دقیقا در ذهن کودک ضبط می شوند . موقعیت کودک ، نیاز حیاتی او به مادر و پدر ، عدم توانایی او در درک و فهم معانی در این دوره ، تصحیح و توضیح را برای او غیر ممکن می سازد ، لذا کلیه امور و جریان ها را حقیقت محض پنداشته و ضبط می کند . این نوارهای ضبط شده در تمام طول زندگی وجود داشته و هیچ کس ، نمی تواند آنها را از مغز خود پاک سازد و این نوارها همیشه آماده بازنواختن هستند . این بازنواختن در تمام عمر ، دارای نفوذی بسیار مقتدرانه است . 

     باورها و اعتقادات ساخته شده در این دوره از اهمیت خاصی برخوردار هستند ، چرا که باورها ی بعدی ، تحت تاثیر باورهای اولیه قرار می گیرند . حتی در بسیاری از افراد ، قالب ها و باورهای فکری پنج ساله اولیه ، بدون تغییرات اساسی ،  حتی بعضا به صورت تعصب آمیز ، راهنما و الگوی آنان در تمام عمرشان می گردد .

     بنابراین : فرمان ها ، هشدارها ، راهنمایی ها ، تنبیه ها ، تشویق ها و ... در مغز کوچک کودک ضبط می شوند که بیشتر اینها در چهار چوب کلمات : نکن ، بکن ، هرگز ، هیچوقت ، همیشه ، یادت نرود و ... همچنین ادب کردن های بیهوده و خسته کننده والدین ، در کودک احساس های منفی بوجود می آورد ، این احساس های ناشاد که در پی هم می آیند و یکدیگر را تایید و تثبیت می کنند ، نیز به طور دائم ضبط شده و پاک شدنی نیستند .

      بسیاری از ما تحت تاثیر گفتار ، کردار و تلقین های منفی مستقیم یا غیر مستقیم اطرافیانمان ، مخصوصا پدر و مادر ، از کودکی می آموزیم که : زندگی سخت ، دشوار و بی رحم است . زندگی فنا پذیر است . تو عرضه نداری ، در زندگی هیچ چیز نمی شوی . تو شانس نداری . تو همیشه شکست می خوری . تو همیشه اشتباه می کنی . و بسیاری تلقین های دیگر از این دست . متاسفانه این باورهای منفی در بسیاری موارد و در بسیاری از انسانها تا آخر عمر باقی می مانند .

      با توجه به مراتب فوق ، باورها و اعتقادات انسانها از بدو تولد و از زمانی که ساخته و پرداخته می شوند که شخص هیچگونه نظر یا دخل و تصرفی در آنها نیز نمی توانسته داشته باشد . باورها و اعتقادات بعدی نیز تحت تاثیر باورهای اولیه قرار دارند . همچنین بسیاری خصوصیات و نحوه تفکر آدمی ، تحت تاثیر فرهنگ حاکم بر جامعه و تحت تاثیر تلقین ها و الگوی محیط ( خانواده و اجتماع ) خود می باشد به طوری که در بسیاری از مواقع ، مقاومت در برابر آنها ، حتی در سنین بالاتر نیز بسیار مشکل است .

      زندگی انسان عجب حکایتی است ! سفری آغاز شده که اختیار آنرا نداشته ایم که بدانیم : چرا به دنیا می آییم ؟ سفرمان در چه زمانی و از کجا شروع و تا کی ادامه خواهد داشت ؟ ضوابط و شرایط آن کدامند ؟ همسفران ما کیستند ؟ چه فضایی بر سفرمان حاکم بوده و خواهد بود ؟ حــوادث و رویدادها که به ظاهر به نفع ماست در نهایت هم به سود ما خواهد بود یا بالعکس به ضررمان تمام خواهـــد شد ؟ از همه شگفت انگیز تر اینکه ، باورهای اساسی و اولیه زمانی شکل می گیرند که قدرت تشخیص خوب را از بد ، زشت را از زیبا ، سود را از زیان و مفید را از مضر نداشته ایم .

      بدون توجه به اینکه از کجا آمده ایم ، دوران خردسالی مان چگونه سپری شده و چه دشواریهایی پشت سرداشته ایم ، باورهای اولیه مان چگونه بوده و فرهنگ حاکم بر جامعه مان چگونه و چه اثرات مثبت یا منفی بر باورهایمان داشته اند ، می توانیم با رعایت اصولی ، از خود انسانی موفق ، آرام ، شاد ، تندرست ، جذاب ، دانا و توانا ، مثبت اندیش و سرشار از شور و شوق و انسانی جدید با شخصیت کاملا متفاوت با گذشته داشته باشیم .

      اندیشه های مثبت و شادی بخش و مهر انگیز ، باعث ترشح هورمون هایی می شوند که جسم و ذهن ما را سالم ، پر نشاط و سیستم ایمنی و دفاعی بدن مان را فعال تر می سازند !

      اندیشه های مثبت : راه پیشرفت ها ، سازندگی ها و چگونگی رسیدن به پیروزی را به ما نشان می دهند ، اینکه چه توانایی ها ، چه نیروی خلاقه و چه ابتکاراتی می توانیم داشته باشیم ، اعتماد به نفس زیاد ، خود باوری فراوان و بزرگ اندیشی را به ما می بخشد . توصیه می کنند که همیشه به پیروزی بیندیشیم ، همیشه خود را لایق و شایسته بدانیم و هرگز خود را دست کم نگیریم .

      اندیشه های منفی و مخرب ، فعل و انفعالات شیمیایی بدن را بصورت منفی تغییر داده و با ترشح هورمونهای مضر و سمی ، باعث بروز بسیاری از امراض روحی و جسمی می گردند .

      افکار منفی : ناتوانایی ها ، نارسایی ها ، احساس حقارت و خود کم بینی ها را تشدید کرده ، از سوی دیگر ، اعتماد به نفس و خودباوری را در ما بشدت کاهش می دهند و در مواجه با هرکاری ، با شعار (( نمی توانی ، عرضه اش را نداری ، شکست می خوری )) علیه منافع خود شخص به کار افتاده و عملا سد راه پیشرفت می گردند .

      انسان دائما و لحظه به لحظه ، افکار منفی یا مثبتی را انتخاب کرده و آگاهانه یا ناآگاهانه خواسته یا ناخواسته ، حتی بعضا لجوجانه به تکرار آنها می پردازد . احساس های منفی بی آنکه دخالتی داشته باشیم ، در فکر ما جای می گیرند ، اما جنبه های مثبت را می بایست با تلقین به افکار تزریق کرد . چون هر کسی در هر روز بیش از 000/60 فکر می تواند داشته باشد ، لذا وقتی افکار مثبت یا منفی در ذهن تکرار شوند ، با توجه به ارتباط دائمی میان ذهن و جسم ، اثرات مثبت ( ایمن ) یا منفی ( نا ایمن ) آن بر جسم  ، بصورت دائمی ادامه پیدا می کند . وقتی اندیشه های منفی را در سر داریم  ، آنها را خواسته یا ناخواسته در هر روز چندین هزار مرتبه تکرار می کنیم ، در نتیجه :

1.     افکار منفی قوی تر می شوند .

2.     جای بیشتری در ذهن به خود اختصاص می دهند ،

3.  ودر نهایت ، تمام بخش تولید فکر را تحت نظارت خود می گیرند و به مجموعه افکارمان ، ماهیتی منفی می دهند .

با این روند ، بخش عظیمی از توانایی های ( بالفعل و بالقوه ) خود را ناتوان ساخته و بیهوده هدر می دهیم . در نتیجه بی حوصله ، کم اشتها ، پریشان حال ، بدخواب و افسرده و ... گشته ، زخم معده گرفته و به بیماریهای قلبی ، عروقی ، فشار خون و هزاران درد و عارضه کوچک و بزرگ دیگر دچار می شویم . در حقیقت با منفی اندیشی و منفی بافی و تکرار آن در ذهن ، خون خود را بیشتر مسموم ساخته و انرژی و نیروی خود را در تخریب خویشتن و دیگران به کار برده و زندگی را برای خود و دیگران زهرآگین و غیر قابل تحمل می سازیم . به عبارت ساده ، سموم حاصل از نگرانی ، خشم ، ترس ، ناکامی ، منفی بافی و ... ما را بسوی بیماری و نابودی می کشاند . غیر ممکن است در آن واحد هم سالم باشیم و هم منفی نگر و مضطرب و نگران .

      جالب اینجاست که ، هر فکری که می کنیم ، مثبت یا منفی ، بیشتر از حواس پنجگانه در (( ضمیر ناخودآگاه )) اثر گذارند . لذا می بایست مراقب اندیشه های خود باشیم و سعی کنیم فقط اندیشه های مثبت و سازنده را که سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و باورهای ما را عالی می سازند در ذهن خود تکرار کنیم .

      پژوهشگران ، در مسیر کشف چگونگی روند تشکیل باورهای انسانی ، به کشف بزرگتری نائل آمدند و آن ، کشف قدرت خارق العاده و نیروی بیکران و نامحدود (( ضمیر ناخودآگاه )) در انسان ها بود . در اعماق ضمیر هر انسانی ، دریایی از هوش ، ذکاوت ، خرد ، توانایی و دانایی نامحدودی قرار دارد . همه انسانها ، در پهنه اقیانوسی از ثروت های بیکران به سر می برند و قادر هستند از موهبت های بی نهایتی که درونشان وجود دارد و از قدرت و توانایی های نامحدود ذهنی خود بهره مند شوند و با استفاده از نیروی شگفت انگیز و سحر آمیز درون ، به آسانی به سعادت ، آرامش باطنی ، شادابی ، تندرستی ، ثروت و به نور و زیبایی و عشق برسند ، و از بدی ها ، زشتی ها ، حسادت ها و پریشانی ها ، افسردگی ها و به طور کلی خود را از امراض ذهنی و جسمی دور سازند . (( ضمیر ناخودآگاه )) از چنان نیروی برخوردار است که می تواند کلیه مسائل احساسی ، عاطفی ، مالی و تندرستی انسان را به آسانی حل کند .      (( ضمیر ناخودآگاه )) یک قدرت خارق العاده ، یک گنج بی پایان و یک نیروی نامحدود است که همه انسانها از آن بهره مند هستند . بنابراین ، توانایی و امکانات افراد نامحدود بوده و از این بابت ، هیچ کس بر کس دیگر برتری ندارد . ولی این نیروی بیکران ، مثل شمشیر دولبه است که اگر درست استفاده کنیم ، زندگی عالی و با شکوه و سعادتمند خواهیم داشت . در حالی که اکثر مردم ، به علت عدم شناخت از قدرت واقعی ضمیر خود و به دلیل استفاده ناصحیح و غیر معقول و منفی از آن ، زندگی نامطلوب توام با نگرانی ، اظطراب ، درد و مرض ، فقر و نداری ، نکبت و ... برای خود تدارک می بینند .

      همانطوری که یک خلبان ماهر به علت آموزش و آگاهی با سیستم ها و دستگاه های مختلف به راحتی می تواند هواپیمای غول پیکری را با صدها تن بار و چند صد نفر سر نشین ، به پرواز در آورده و آن را از این طرف دنیا به آن طرف دنیا ببرد ، در حالی که اگر کسی که به امور خلبانی آگاهی نداشته باشد نمی تواند چنین کاری را بدون ایجاد خطر و ریسک فراوان به انجام برساند .

اگر طرز استفاده صحیح از نیروی عظیم و بی نظیر (( ضمیر ناخودآگاه )) خود را ندانسته و نتوانیم بر آن تسلط یابیم ، مسلما نخواهیم توانست از برکات مثبت آن بهره مند شویم . به علاوه استفاده های ناصحیح و منفی از آن هم ، حوادث ناگوار و خسارات جبران ناپذیری در پی خواهند داشت .

      برای بهره برداری صحیح از (( ضمیر ناخودآگاه )) و تسلط بر آن ، نیازمند دستورالعمل صحیح هستیم تا از این قدرت بیکران درون خود ، استفاده بهینه و صحیح داشته باشیم . برای اینکه بدانیم  ضمیر ناخودآگاه ما ، چقدر قدرت دارد ، فقط به ذکر این نکته بسنده می کنیم که  ضمیر ناخودآگاه بیش از 000/000/000/70 ( هفتاد میلیارد ) سلول بدن را دقیقا تحت کنترل داشته ، به امر تغذیه و اکسیژن گیری ، دفع مواد زائد ، سلامتی و بیماری ، همکاری سلول ها با هم و هموستاز بدن ، مرگ و زندگی ، تکثیر سلولی و هزاران امور دیگر مربوط به سلولها را ، لحظه به لحظه و بدون درنگ و استراحت و در تمام طول مدت شبانه روز کنترل و تحت نظارت دقیق خود دارد ، و یا در هرلحظه میلیون ها سلول از قسمت های مختلف بدن می میرند و میلیون ها سلول جدید جایگزین آنها می شوند که همگی با نظارت و کنترل و تصمیم گیری مستقیم ضمیر ناخودآگاه صورت می پذیرد ! شاید یک نفره ، کوه البرز را کندن و با یک دست بلند کردن ، آسان تر از هر لحظه 70 میلیارد سلول را کنترل کردن باشد !!!؟

یکی از کارهای اساسی که ضمیر ناخودآگاه انجام می دهد ، ساخت باورهای مثبت یا منفی انسانها است . به عبارت دیگر ضمیر ناخودآگاه کارگاه ساخت باورهاست : باورها (( اعتقادات )) مهمترین عنصر ذهن هستند ، چون :

ضمایر (( خود آگاه )) و (( ناخود آگاه )) بوسیله حواس پنجگانه و تفکر ، تلقین ، تصور و تجسم (( حس ششم )) با دنیای خارج ارتباط برقرار می کنند . هر مطلبی که بوسیله حواس پنجگانه ، تصور ، تجسم و یا تفکر به این ضمایر منعکس شوند :

1)  ضمیر (( خودآگاه )) با توجه به دانش ، اطلاعات ، تجربیات تعقل و استدلالش ، مطالب و موارد دریافتی را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهد و با توجه به باورهای هر شخص ، نسبت به موارد مختلف دریافتی ، تصمیم گیری کرده و جهت اجرا و اقدام به (( ضمیر ناخودآگاه )) منعکس می سازد . توضیح اینکه عمل مشاهده ، تجربه اندوزی ، دانش اندوزی استدلال ، تعقل و ... به وسیله ضمیر خودآگاه صورت می گیرد .

2)   (( ضمیر ناخودآگاه )) مطالب و موارد دریافتی را بدون پردازش و تعقل و استدلال ، عینا ضبط می کند . مثلا اگر مستقیما با (( ضمیر ناخودآگاه )) ارتباط برقرار کرده و بگوییم 2*2 مساوی است با 7 ، عینا آن را ضبط می کند . اگر مستقیما از آن سئوال کنیم که 2*2 مساویست با چند ؟ ضمیر ناخودآگاه آنچه را قبلا ضبط به ما جواب می دهد : هفت . در حالی که  ضمیر خودآگاه به علت دارا بودن دانش ، استدلال و تعقل جواب می دهد که حاصلضرب 2*2 می شود چهار ! در حقیقت (( ضمیر ناخودآگاه )) با وجود داشتن قدرت فراوان و نامحدود ، مثل بچه ای می ماند که هرچه بگویی و یا دستور بدهی ، بدون تفکر، تعقل و پردازش ، ضبط کرده و حتی امکانات اجرایی آن را هم فراهم می سازد . یا مثل ماشینی که گاز بدهی راه افتاده ، بدون اینکه بداند چگونه راه می افتد و به کجا می رود !

چگونه می توانیم از قدرت خارق العاده و بی نظیری که در درون همه انسانها قرار دارد ، بهره برداری منطقی و معقول داشته و چگونه می توانیم با تسلط بر آن انرژی و امکانات نامحدود آن را ، در رسیدن به اهداف و آرمانهای خویش و ساختن زندگی بسیار شایسته ، عالی و بسیار مطبوع به کار گیریم ؟

چگونه می توان با راهنمایی علمی و عملی ، به سلامت ذهن دست یافت و با بهره گیری از حد اعلای توانمندیهایمان زندگی خود را به حداکثر نشاط ، شادمانی ، تندرستی و شعف برسانیم ؟ و توانایی های خود را چنان بالا ببریم که کمتر غم ، اندوه ، نگرانی ، تهدید ، ارعاب و مشکلاتی از این قبیل در ما کارگر باشد !

ادامه در قسمت دوم